कोणासाठी? तुझ्यासाठी...
पानच्या पानं लिहीत गेलो
शाईची बाटली संपवत गेलो
विजेचे बिल भरत गेलो
कोणासाठी? तुझ्यासाठी...
सायकल हाणीत मंडईत गेलो
दोन किलो कांदे आणले
जरी पाऊस पडत होता
तरी कांद्याचे पोहे मांडले
कोणासाठी? तुझ्यासाठी...
खिषात नव्हते पैसे कधीच
तरी घेतली साडी जरीची
वाढदिवसालाही उपास केला
आहे का तुला ह्याची प्रचिती?
कोणासाठी? तुझ्यासाठी...
आज लिहीतो आहे शेवटची कविता
शब्द लिहीणं थांबवतो
विषाची बाटली उघडुन ठेवली
एक घोट घेऊन बघतो
कोणासाठी?
वेळी अवेळीच्या वादळांमध्ये
मी सुर्यप्रकाश पाहीन ना?
पावसा पाण्याला तोंड देताना
तुझी साथ राहील ना?
कुठलही संकट आलं तरी
माझी शक्ती राहील ना?
त्याच्या समोर उभं राहायला
माझी हिम्मत बांधेल ना?
तुझी साथ राहील ना?
कधी तरी चट्कन वाटतं
देव कधी तरी पाहील ना?
माझ्या सगळ्या प्रयत्नांना
यश तो वाहील ना?
तुझी साथ राहील ना?
जेव्हा जेव्हा आठवण आली
तेव्हा मला सांगशील ना?
उद्या पुन्हा ऊन आलं
तरी जवळ राहाशील ना?
तुमची आमुची मैत्री
फ़ुलपाखरा सारखी असे
उडता उडता आकशी ते
फूला पानावर बसे
मैत्रीचा अर्थ सांगताना
मोगरा मज आठवतो
वादळे सात आली जरी
तरी टवटवीत बहरतो
मैत्री म्हणजे एक दिवा
तेवत राहातो अखण्ड
विश्वासाचे तेल घालुनी
ज्योत बळावते प्रचंड
मैत्री म्हणजे असतो धडा
राग लोभ आणि मदतीचा
कधी येते कठीण परिक्षा
गुण मिळवावा सोबतीचा
आयुष्याच्या अमर्याद प्रवासाचा
क्षीण कधी जाणवतो
मैत्री सारखे औषध नाही
खचितच उत्साह दुणावतो
समजुन घे त्या मित्राला
त्याच्या अंतर-भावनांना
कधी कृती तुला न भावे
अर्थ तरी उमगतो ना?
मला तुझी आठवण येत होती
बोलुन जरा हलकं होईल असं वाटंत होतं..
पण काही सांगण्यासारखं उरलंच नव्हतं
मनात नवीन चैतन्य राहिलंच नव्हतं
माझा दिवस चांगला असतो तेव्हां
रात्रीची वाट बघण सोपं असतं
कारण तेव्हां काळ्या आकाशात
तुझा चंद्रासारखा प्रकाश असतो
मला आज लिहिण्याची मुळीच इच्छा नाही
तुझ्या शिवाय जगण्याची शक्यताच नाही
मला वाटतं तुला कळंत असेलंच
तुला नवीन सांगण्याची गरजंच नाही
तुला सांगतांना मला थोडी भिती वाटते
मला सारखी सारखी तुझीच आठवण येते
कसा सांगू तुला माझ्या मनात आहे काय?
तुझी साथ सुटणं मला सोसवेल काय?
